aratis

E Victionario

Discretiva

aratis dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

arātis[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
arātis secunda pluralis praesens activa indicativus arō (arāre)
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /aˈraːtis/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·rā·tis — morphologica: ar-atis

arātīs[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
arātīs casus dativus pluralis participii arātus
arātīs casus ablativus pluralis participii arātus
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /aˈraːtiːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·rā·tīs — morphologica: arat-is

Loci[+/-]

Marcus Terentius Varro -37 L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Ut in aratis qui faciunt restibiles segetes, plus tollunt frumenti ex intervallis, sic in alvis, si non quotannis eximas aut non aeque multum, et magis his assiduas habeas apes et magis fructuosas. —De agricultura Varronis [1][2]

saec. I.

  • Atque ideo fere prudentes agricolae etiam in aratis collem magis, quam vallem stercorant, quoniam, ut dixi, pluviae semper omnem pinguiorem materiam in ima deducunt. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Terentius Varro - De re rustica / de agricultura. (Loeb Classical Library, Londinio MCMXXXIV). Latin Library: Liber tertius, XVI. — aratis
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: aratis.
  3. 3.0 3.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (apud Vicifons): Liber secundus. Caput XVII.  — aratis