Jump to content

arando

E Victionario

Discretiva

arando dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
arandō
activa gerundium­ dativo arō (arāre)
arandō
activa gerundium­ ablativo arō (arāre)
Forma Modus flexurae originis
arandō casus dativus singularis · genus masculinum gerundivi arandus
arandō casus ablativus singularis · genus masculinum gerundivi arandus
arandō casus dativus singularis · genus neutrum gerundivi arandus
arandō casus ablativus singularis · genus neutrum gerundivi arandus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /aˈrandoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·ran·dō morphologica: ar-and-o

Loci

[+/-]
C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

[+/-]

saec. I.

  • In arando magnopere servandum est Catonis oraculum: «quid est bene agrum colere? bene arare. quid secundum? arare. quid tertium? stercorare. sulco vario ne ares. tempestive ares.» —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Plinius
  2. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named q