antagonistas

E Victionario

Discretiva

antagonistas dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

antagōnistās[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
antagōnistās casus accusativus pluralis substantivi antagōnista
Appellatio[+/-]
API: /antagoːˈnistaːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: an·ta·gō·nis·tās — morphologica: ant-agonist-as
Usus[+/-]
Latinitas postclassica

saec. IV. - saec. V.

  • Quo ille valde delectatus, quo scilicet antagonistas haberet in proximo, habitavit ibi per annos quinque, et saepe invisente se Hesychio, in hoc extremo iam vitae suae tempore refocillatus est, quod propter asperitatem difficultatemque loci, et umbrarum (ut ferebatur vulgo) multitudinem, aut nullus, aut rarus ad se vel posset, vel auderet ascendere. —Vita S. Hilarionis Hieronymi Stridonensis. (340-420)

Hispanice[+/-]

antagonistas[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
antagonistas forma pluralis substantivi antagonista
Appellatio[+/-]
API: [antaɣoˈnistas]
Syllabificatio phonetica: an·ta·go·nis·tas — morphologica: ant-agonist-as

Lusitane[+/-]

antagonistas[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
antagonistas forma pluralis substantivi antagonista
Appellatio[+/-]
API: [ɜ̃tɜguˈniʃtɜʃ]
Syllabificatio phonetica: an·ta·go·nis·tas — morphologica: ant-agonist-as
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=antagonistas&oldid=214859"