Jump to content

anserem

E Victionario

Discretiva

anserem dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
ānserem casus accusativus singularis substantivi ānser

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈaːnserem/(classice)
Syllabificatio phonetica: ān·se·rem — morphologica: anser-em

Loci

[+/-]
M. Porcius Cato
-234…-149
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
Petronius Arbiter
ca. 14-66
C. Plinius Secundus
23-79
Hildegardis Bingensis
1098-1179
antiq. class.class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

antiq.

  • Gallinas et anseres sic farcito. Gallinas teneras, quae primum parient, concludat. Polline vel farina hordeacia consparsa turundas faciat, eas in aquam intinguat, in os indat, paulatim cotidie addat; ex gula consideret, quod satis sit. Bis in die farciat et meridie bibere dato; ne plus aqua sita siet horam unam. Eodem modo anserem alito, nisi prius dat bibere et bis in die, bis escam. —De agri cultura M. Porci Catonis [1][2]

class.

  • Quid est, quare pavonem, quare anserem gallina non fugiat, at tanto minorem et ne notum quidem sibi accipitrem? Quare pulli faelem timeant, canem non timeant? Apparet illis inesse nocituri scientiam non experimento collectam; nam antequam possint experisci, cavent. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [3][2]

saec. I.

  • Quid multa? paene de lectis deiecti sumus, adeo totum triclinium familia occupaverat. Certe ego notavi super me positum cocum, qui de porco anserem fecerat, muria condimentisque fetentem. —Satyricon T. Petronii Arbitri [4][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • Plures artifices fecere Attali et Eumenis adversus Gallos proelia, Isigonus, Pyromachus, Stratonicus, Antigonus, qui volumina condidit de sua arte. Boethi, quamquam argento melioris, infans eximium anserem strangulat. atque ex omnibus, quae rettuli, clarissima quaeque in urbe iam sunt dicata a Vespasiano principe in templo Pacis aliisque eius operibus, violentia Neronis in urbem convecta et in sellariis domus aureae disposita. —Naturalis historia Plinii [5]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Si quis autem anserem comedere vult, eam aut per tres aut per duas dies valde esurire permittat, ut mali humores qui in ea sunt evanescant, et tunc frumento nutriatur; et deinde occisa ad ignem assa, et cum assatur, selba et bonae aliae herbulae ei imponantur, et succus earum ipsam pertranseat, et etiam vino et aceto cum flabello semper aspergatur, ut sanguis de ea effluat, quia sagimen eius comedi non debet, quoniam hominem infirmari facit, quia de malis humoribus inpinguatur. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis [6][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Porcius Cato - De re rustica (vel: De agri cultura). (The Latin Library): Caput 89. Versus 1 — anserem
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: anserem.
  3. 3.0 3.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (The Latin Library):  Tomus / Liber 20. 121, versus 19 — anserem
  4. 4.0 4.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. LXX. — anserem
  5. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Universitas Turicensis, Liber 34, cap. 19, [84] — anserem
  6. 6.0 6.1 Hildegardis Bingensis - Subtilitates diversarum naturarum creaturum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber sextus.  Cap. X. - De ansere. Pagina 1293D — anserem