annitor

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /anˈniːtor/(classice)
Syllabificatio phonetica: an·nī·tor — morphologica: an-nit-or

Formae aliae[+/-]

Notatio[+/-]

← Latinead + nītor (nītī)

Verbum deponens[+/-]

annīt|or, -ī, annīsus sum vel annīxus sum

  1. Ad aliquam rem niti.

Coniugatio[+/-]

Verbum finitum

Thema Deponens
annīt- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. annītor annītar   annītēbar annīterer annītar  
II. sing. annīteris annītāris annītere! annītēbāris annīterēris annītēris annītitor!
III. sing. annītitur annītātur   annītēbātur annīterētur annītētur annītitor!
I. plur. annītimur annītāmur   annītēbāmur annīterēmur annītēmur  
II. plur. annītiminī annītāminī annītiminī! annītēbāminī annīterēminī annītēminī
III. plur. annītuntur annītantur   annītēbantur annīterentur annītentur annītuntor!
Thema Deponens
annīs- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. annīsus,
-a, -um sum
annīsus,
-a, -um sim
annīsus,
-a, -um eram
annīsus,
-a, -um essem
annīsus,
-a, -um erō
II. sing. annīsus,
-a, -um es
annīsus,
-a, -um sīs
annīsus,
-a, -um erās
annīsus,
-a, -um essēs
annīsus,
-a, -um eris
III. sing. annīsus,
-a, -um est
annīsus,
-a, -um sit
annīsus,
-a, -um erat
annīsus,
-a, -um esset
annīsus,
-a, -um erit
I. plur. annīsī,
-ae, -a sumus
annīsī,
-ae, -a sīmus
annīsī,
-ae, -a erāmus
annīsī,
-ae, -a essēmus
annīsī,
-ae, -a erimus
II. plur. annīsī,
-ae, -a estis
annīsī,
-ae, -a sītis
annīsī,
-ae, -a erātis
annīsī,
-ae, -a essētis
annīsī,
-ae, -a eritis
III. plur. annīsī,
-ae, -a sunt
annīsī,
-ae, -a sint
annīsī,
-ae, -a erant
annīsī,
-ae, -a essent
annīsī,
-ae, -a erunt

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Dep. annītī annīsum,
-am, -um esse
annīsūrum,
-am, -um esse
annītēns annīsus,
-a, -um
annīsūrus,
-a, -um

Gerundium Gerundivum Supinum
annītendī annītendus, -a, -um annīsum annīsū

Usus[+/-]

Latinitas humanistica

saec. XV.

  • Sed quid ego annitor Phoebo superaddere lumen?
Ista satis fulgore suo sententia nota est. —Parthenice secunda sive Catharina Baptistae Mantuani (1447-1516).

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

  1. incumbō, incumbere

Composita

Dictiones derivatae[+/-]

Translationes[+/-]

Ad aliquam rem nitidilatare ▼
Ad aliquam rem niticollabi ▲