anatibus

E Victionario

Discretiva

anatibus dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
anatibus casus dativus pluralis substantivi anas
anatibus casus ablativus pluralis substantivi anas

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /aˈnatibus/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·na·ti·bus — morphologica: anat-ibus

Usus[+/-]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Cicuratas enim ex suo genere praecisis alis iuxta aquas vallo circumducto alere oportet copioso, iucundissimoque illic cibo. Id anatibus inter reliqua est Sorgum incoctum aquae: nocte dum cicures clamant, agrestes destendunt ad cibum: nam animalia omnia consensum habent in quatuor vocibus, cibi venereorum, pugnae, ac timoris, seque mutuo intelligunt. —De subtilitate Hieronymi Cardani (1501-1576). Liber XXXIV. De sensibus, sensibusque ac voluptate.