anatibus

Discretiva

anatibus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
anatibus	casus dativus pluralis	substantivi anas
anatibus	casus ablativus pluralis	substantivi anas

Appellatio

API: /aˈnatibus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·na·ti·bus — morphologica: anat-ibus

Usus

Latinitas nova

saec. XVI.

• Cicuratas enim ex suo genere praecisis alis iuxta aquas vallo circumducto alere oportet copioso, iucundissimoque illic cibo. Id anatibus inter reliqua est Sorgum incoctum aquae: nocte dum cicures clamant, agrestes destendunt ad cibum: nam animalia omnia consensum habent in quatuor vocibus, cibi venereorum, pugnae, ac timoris, seque mutuo intelligunt. —De subtilitate Hieronymi Cardani (1501-1576). Liber XXXIV. De sensibus, sensibusque ac voluptate.