anatem

Discretiva

anatem dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
anatem	casus accusativus singularis	substantivi anas

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈanatem/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·na·tem — morphologica: anat-em

Usus

Latinitas postclassica

saec. IV.

• Gruem vel anatem ex rapis: Lavas, ornas et in olla elixabis cum aqua, sale et aneto dimidia coctura. Rapas coque ut exbromari possint. Levabis de olla, et iterum lavabis et in caccabum mittis anatem cum oleo et liquamine et fasciculo porri et coriandri. Rapam lotam et minutatim concisam desuper mittis, facies ut coquatur. —De re coquinaria Apicii (fl. ca. 350). Liber VI. Caput II. In grue vel anate, perdice, turture, palumbo, columbo et diversis avibus.

Slovene

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
anatem	casus genitivus dualis	substantivi anatema
anatem	casus genitivus pluralis	substantivi anatema