Jump to content

ambio

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈambioː/(classice)

Formae aliae

[+/-]

Notatio

[+/-]
ambi- +

Verbum temporale

[+/-]

amb|iō, -īre, -īvī, -ītum

  1. (Intrans.) circumeō.
  2. (Trans.) pro honores quaerere, suffragium populi captare.

Coniugatio

[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
amb- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. ambiō ambiam   ambiēbam ambīrem ambiam  
II. sing. ambīs ambiās ambī! ambiēbās ambīrēs ambiēs ambītō!
III. sing. ambit ambiat   ambiēbat ambīret ambiet ambītō!
I. plur. ambīmus ambiāmus   ambiēbāmus ambīrēmus ambiēmus  
II. plur. ambītis ambiātis ambīte! ambiēbātis ambīrētis ambiētis ambītōte!
III. plur. ambiunt ambiant   ambiēbant ambīrent ambient ambiuntō!
Thema Vox passiva
amb- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. ambior ambiar   ambiēbar ambīrer ambiar  
II. sing. ambīris ambiāris ambīre! ambiēbāris ambīrēris ambiēris ambītor!
III. sing. ambītur ambiātur   ambiēbātur ambīrētur ambiētur ambītor!
I. plur. ambīmur ambiāmur   ambiēbāmur ambīrēmur ambiēmur  
II. plur. ambīminī ambiāminī ambīminī! ambiēbāminī ambīrēminī ambiēminī
III. plur. ambiuntur ambiantur   ambiēbantur ambīrentur ambientur ambiuntor!
Thema Vox activa
ambīv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. ambīvī ambīverim ambīveram ambīvissem ambīverō
II. sing. ambīvistī ambīveris ambīverās ambīvissēs ambīveris
III. sing. ambīvit ambīverit ambīverat ambīvisset ambīverit
I. plur. ambīvimus ambīverimus ambīverāmus ambīvissēmus ambīverimus
II. plur. ambīvistis ambīveritis ambīverātis ambīvissētis ambīveritis
III. plur. ambīvērunt ambīverint ambīverant ambīvissent ambīverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
ambīre ambīvisse ambītūrum,
-am, -um esse
ambiēns   ambītūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
ambīrī ambītum,
-am, -um esse
ambītum īrī   ambītus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
ambiendī ambiendus, -a, -um ambītum ambītū

Dictiones derivatae

[+/-]

Translationes

[+/-]