amatricis

Discretiva

amatricis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
amātrīcis	casus genitivus singularis	substantivi amātrīx

Appellatio

API: /amaːˈtriːkis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·mā·trī·cis — morphologica: amatric-is

Usus

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Reflectitur enim radius divine claritatis in speculo aureo anime amatricis ad angulos stuporis, ad comam fervoris, ad girum amplexus, ad lineam ascensus ad se et descensus in amatricem, ad punctum unionis et dulcis compressus, et his anima circumfulsa quiescit in unione regis superni amatoris eius et in se liquefacta et sigillata dulcescens inquit: »Talis est dilectus meus et ipse est amicus meus.« —Speculum felicitatis humanae Conradi Megenbergensis. (1309-1374)