Jump to content

amatoris

E Victionario

Discretiva

amatoris dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
amātōris casus genitivus singularis substantivi amātor

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /amaːˈtoːris/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·mā·tō·ris — morphologica: amator-is

Loci

[+/-]
P. Ovidius Naso -42…+18 Quintus Curtius Rufus ca. 50
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Ecce, quid iste tuus praeter nova carmina vates
donat? amatoris milia multa leges.
ipse deus vatum palla spectabilis aurea
tractat inauratae consona fila lyrae.
qui dabit, ille tibi magno sit maior Homero;
crede mihi, res est ingeniosa dare.
nec tu, siquis erit capitis mercede redemptus,
despice; gypsati crimen inane pedis.
nec te decipiant veteres circum atria cerae.
tolle tuos tecum, pauper amator, avos!
qui, quia pulcher erit, poscet sine munere noctem,
quod det, amatorem flagitet ante suum! —Amores Ovidii Nasonis [1][2]

saec. I.

  • Alias deinde effeminatum et muliebriter timidum, alias proditorem amatoris appellans, nunc ingenua promittens, interdumque regnum quoque, versabat animum tanto facinore procul abhorrentem. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Amores (versio II, ca. 5). (Bibliotheca Augustana): Liber primus, 8, versus 58 — amatoris
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: amatoris.
  3. 3.0 3.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber VI. Capitulum VII, [11] — amatoris