amasses

Discretiva

amasses dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
amāssēs	secunda singularis	plusquam perfectum	activa	coniunctivus	amō (amāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /aˈmaːsseːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·mās·sēs — morphologica: ama[v-i]sses

Formae aliae

• amāvissēs

Usus

Latinitas mediaevalis

saec. XIII.

• At illi ignoto et impudenti pennas iniuriose eripiunt, calcibus ac morsibus eum fatigant, miserque semivivus ab eis relictus, ad proprium genus redire timuit: ubi cum esset ornatus, multos iniuriose terruit. Tunc unus ex his ait illi. Si vestes tuas, quas natura dedit tibi, amasses, ne tibi sufficerent, nec ab illis iniuriam passus, nec a nobis pulsus fuisses. —Speculum doctrinale Vincentii Bellovacensis (ca. 1190-1264). Liber tertius. Item contra arrogantes CXIX CXX.