agitor

E Victionario

Discretiva

agitor dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales1[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
agitor secunda singularis futurum passiva imperativus agō (agere)
agitor tertia singularis futurum passiva imperativus agō (agere)

Appellatio[+/-]

API: /ˈa.gi.tor/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·gi·tor — morphologica: ag-itor

Proprietates grammaticales2[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
agitor prima singularis praesens passiva indicativus agitō (agitāre)

Appellatio[+/-]

API: /ˈa.gi.tor/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·gi·tor — morphologica: agit-or

Loci[+/-]

Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas humanistica

saec. XIV.  (1354–1367 p.C.n.)

  • Dolor: Pulicibus agitor.
Ratio: Terrena omnia hominis ad obsequium facta sunt, pars ut pascat, pars ut vestiat, pars ut vehat, alia ut defendant, alia ut exerceant doceantque et conditionis admoneant, quedam denique ut delectent fessumque rebus animum levent, quedam vero ut delectationem noxiam frenent, ac salubribus tediis contemptum huius lucis simulque desiderium vite melioris incutiant. Quantum enim, queso, mors timeretur, quantumve, si tediis vacua esset, placitura mortalibus erat hec vita, cum tediis plena sic placeat, sic abitus timeatur? —De remediis utriusque fortune Petrarcae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De remediis utriusque fortune. (Universitas Turicensis): Liber II. 90: [De minutis tediis rerum variarum] — agitor
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: agitor.