Jump to content

agitando

E Victionario

Discretiva

agitando dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

agitandō

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
agitandō
activa gerundium­ dativo agitō (agitāre)
agitandō
activa gerundium­ ablativo agitō (agitāre)
Forma Modus flexurae originis
agitandō casus dativus singularis · genus masculinum gerundivi agitandus
agitandō casus ablativus singularis · genus masculinum gerundivi agitandus
agitandō casus dativus singularis · genus neutrum gerundivi agitandus
agitandō casus ablativus singularis · genus neutrum gerundivi agitandus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /agiˈtandoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·gi·tan·dō — morphologica: agit-and-o

agitando

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
agitando
gerundium agitar
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: [axiˈtan̪do]
Syllabificatio phonetica: a·gi·tan·do — morphologica: agit-ando

agitando

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
agitando
gerundium agitare
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ad͡ʒiˈtando/
Syllabificatio phonetica: a·gi·tan·do — morphologica: agit-ando

agitando

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
agitando
gerundium agitar
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: [ɜʒiˈtɜ̃du](Lusitane)
Syllabificatio phonetica: a·gi·tan·do — morphologica: agit-ando

Loci

[+/-]
T. Lucretius Carus
–95…–55
C. Sallustius Crispus
–86…–34
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Nunc tamen illa modis quibus inritata repente
flamma foras vastis Aetnae fornacibus efflet,
expediam. primum totius subcava montis
est natura fere silicum suffulta cavernis.
omnibus est porro in speluncis ventus et aër.
ventus enim fit, ubi est agitando percitus aër.
hic ubi percaluit cale fecitque omnia circum
saxa furens, qua contingit, terramque et ab ollis
excussit calidum flammis velocibus ignem,
tollit se ac rectis ita faucibus eicit alte. —De rerum natura Lucretii [1][2]

class.  (ca. 42/41 a.C.n.)

  • Isdem fere temporibus in Gallia citeriore atque ulteriore, item in agro Piceno, Bruttio, Apulia motus erat. namque illi, quos ante Catilina dimiserat, inconsulte ac veluti per dementiam cuncta simul agebant. nocturnis consiliis, armorum atque telorum portationibus, festinando, agitando omnia plus timoris quam periculi effecerant. ex eo numero compluris Q. Metellus Celer praetor ex senatus consulto causa cognita in vincula coniecerat, item in citeriore Gallia C. Murena, qui ei provinciae legatus praeerat. —De Catilinae coniuratione C. Sallusti Crispi [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Lucretius Carus - De rerum natura libri sex. (Teubner, Lipsiae MCMLXIX). Liber sextus, versus 685 — agitando
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: agitando.
  3. 3.0 3.1 Gaius Sallustius Crispus - De Catilinae coniuratione. (Bibliotheca Augustana): Cap. XLII. Versus 2  — agitando