Jump to content

aequare

E Victionario

Discretiva

aequare dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
aequāre secunda singularis praesens passiva imperativus aequō (aequāre)
aequāre
praesens activa infinitivus aequō

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ae̯ˈkwaːre/(classice)
Syllabificatio phonetica: ae·quā·re — morphologica: aequ-are

Loci

[+/-]
Quintus Horatius Flaccus -65/-8Titus Livius -58/+17P. Ovidius Naso -42…+18Lucius Annaeus Seneca -3/+65 L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
M. Fabius Quintilianus ca. 35-100 Decimus Iunius Iuvenalis
100-128
P. Cornelius Tacitus
ca. 116
Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class.class.class.class. II IIII III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Nondum subacta ferre iugum valet
cervice, nondum munia conparis
aequare nec tauri ruentis
in venerem tolerare pondus. —Carminum libri IV Q. Horatii Flacci [1][2]

class.

  • Et postquam primo aequare, mox superare etiam est visus, pars tribunorum plebis negare rationem eius habendam esse, quod duos simul unus magistratus, praesertim curules, neque capere posset nec gerere; pars legibus eum solvi aequum censere, ut quem vellet praetorem creandi populo potestas fieret. —Ab urbe condita Titi Livii [3]

class. (ca. 2-8)

  • quippe sonant clamore viri, stridore rudentes,
undarum incursu gravis unda, tonitribus aether.
fluctibus erigitur caelumque aequare videtur
pontus et inductas aspergine tangere nubes;
et modo, cum fulvas ex imo verrit arenas,
concolor est illis, Stygia modo nigrior unda,
sternitur interdum spumisque sonantibus albet. —Metamorphoses Ovidii Nasonis [4][2]

class.

  • Numquam in turpitudinem nostram reditura tribuamus. Cum summa amicitiae sit amicum sibi aequare, utrique simul consulendum est. —De beneficiis Senecae [5]

saec. I.

  • Feriis autem ritus maiorum etiam illa permittit: far pinsere, faces incidere, candelas sebare, vineam conductam colere, piscinas, lacus, fossas veteres tergere et purgare, prata sicilire, stercora aequare, faenum in tabulata componere, fructus oliveti conductos cogere, mala, pira, ficos pandere, caseum facere, arbores serendi causa collo vel mulo clitellario adferre; sed iuncto advenere non permittitur nec adportatas serere neque terram aperire neque arborem conlucare, sed ne sementem quidem administrare, nisi prius catulo feceris, nec faenum secare aut vincire aut vehere; ac ne vindemiam quidem cogi per religiones pontificum feriis licet nec ovis tondere, nisi si catulo feceris. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [6][2]

saec. I.

  • Nam qui hoc agit ut prior sit, forsitan, etiamsi non transierit, aequabit. Eum vero nemo potest aequare, cuius vestigiis sibi utique insistendum putat; necesse est enim semper sit posterior qui sequitur. —Institutio oratoria Quintiliani [7]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • Monstro voluptatem egregiam, cui nulla theatra,
nulla aequare queas praetoris pulpita lauti,
si spectes quanto capitis discrimine constent
incrementa domus, aerata multus in arca
fiscus et ad vigilem ponendi Castora nummi,
ex quo Mars Ultor galeam quoque perdidit et res
non potuit servare suas. ergo omnia Florae
et Cereris licet et Cybeles aulaea relinquas:
tanto maiores humana negotia ludi. —Saturae D. Iuni Iuvenalis [8][2]

saec. II.

  • sed tum Paulinus Suetonius obtinebat Britannos, scientia militiae et rumore populi qui neminem sine aemulo sinit, Corbulonis concertator, receptaeque Armeniae decus aequare domitis perduellibus cupiens. —Annales P. Cornelii Taciti [9][2]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Iam cum in natura sit definitum minimum, neque secundum actum neque secundum rationem circulo quadratum, immo nec quadratum pentagono, neque triangulum quadrato, neque tandem figurae ullam speciem cum alterius speciei figura possibile est aequare; alius enim laterum numerus alium quoque partium ordinem atque numerum exquirit. —De triplici minimo et mensura Iordani Bruni [10][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Quintus Horatius Flaccus - Carminum libri IV. (Bibliotheca Augustana): Liber II. Carmen V. Versus 3  — aequare
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 Vicicitatio: aequare.
  3. Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXXIX, caput 39, [3] — aequare
  4. 4.0 4.1 Publius Ovidius Naso - Metamorphoseon libri XV. (Bibliotheca Augustana): Liber undecimus, Ceyx et Alcyone, versus 497 — aequare
  5. Lucius Annaeus Seneca - De beneficiis. (The Latin Library):  Tomus / Liber 2. 15, versus 1 — aequare
  6. 6.0 6.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (apud Vicifons): Liber secundus. Caput XXI. [4]  — aequare
  7. Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber decimus, II. [10] — aequare
  8. 8.0 8.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura XIV, versus 257 — aequare
  9. 9.0 9.1 Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber XIV. [29] — aequare
  10. 10.0 10.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - De triplici minimo et mensura. (Universitas Turicensis): Liber : Contemplationum ex minimo. Cap. VIII.  — aequare