aelurorum

Discretiva

aelurorum dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
aelūrōrum	casus genitivus pluralis	substantivi aelūrus

Appellatio

API: /ae̯luːˈroːrum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ae·lū·rō·rum — morphologica: aelur-orum

Loci

Aulus Gellius ca. 130-170

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. II.

• Eadem autem ipsa quae crescente luna gliscunt, deficiente contra defiunt. Aelurorum quoque oculi ad easdem vices lunae aut ampliores fiunt aut minores. —Noctes Atticae A. Gellii