adferas
Discretiva
![]() |
adferas dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
adferās | secunda singularis | praesens | activa | coniunctivus | adferō (adferre) |
Appellatio[+/-]
API: /ˈadferaːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ad·fe·rās — morphologica: ad-fer-as
Loci[+/-]
M. Tullius Cicero -106…-43 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana[+/-]
- De Publio quae ad me scribis sane mihi iucunda sunt, eaque etiam velim omnibus vestigiis indagata ad me adferas cum venies, et interea scribas si quid intelleges aut suspicabere, et maxime de legatione quid sit acturus. —Epistolae ad Atticum Ciceronis [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Atticum. (The Latin Library): Liber secundus. Ep. 7 [2] — adferas
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: adferas.