absolvendum
Jump to navigation
Jump to search
Discretiva
![]() |
absolvendum dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
---|---|---|---|---|---|---|
absolvendum | —
|
—
|
activa | gerundium | accusativo | absolvō (absolvere) |
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
absolvendum | casus accusativus singularis · genus masculinum | gerundivi absolvendus |
absolvendum | casus nominativus singularis · genus neutrum | gerundivi absolvendus |
absolvendum | casus accusativus singularis · genus neutrum | gerundivi absolvendus |
absolvendum | casus vocativus singularis · genus neutrum | gerundivi absolvendus |
Appellatio[+/-]
API: /absolˈwendum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ab·sol·ven·dum — morphologica: ab-solv-end-um
Loci[+/-]
M. Tullius Cicero -106…-43 |
Aulus Gellius ca. 130-170 |
Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430 |
||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana[+/-]
class.
- Etenim si illud est flagitiosum, quod mihi omnium rerum turpissimum maximeque nefarium videtur, ob rem iudicandam pecuniam accipere, pretio habere addictam fidem et religionem, quanto illud flagitiosius improbius indignius, eum a quo pecuniam ob absolvendum acceperis condemnare, ut ne praedonum quidem praetor in fide retinenda consuetudinem conservet! —In C. Verrem actio secunda Ciceronis [1][2]
Latinitas postclassica[+/-]
- Adsistebant fabri aedium complures, balneis novis moliendis adhibiti, ostendebantque depictas in membranulis varias species balnearum. Ex quibus cum elegisset unam formam speciemque operis, interrogavit quantus esset pecuniae sumptus ad id totum opus absolvendum. —Noctes Atticae A. Gellii [3]
Latinitas postclassica[+/-]
- Quod ergo dicimus, « bonum naturale etiam de adulteriis posse subsistere, malum autem originale etiam de coniugio trahi, » non huc pervenit, quo ille conatur adducere, non nasci reum de adulteriis, nec innocentem de nuptiis: sed ex utroque reum generatione factum, propter originale delictum; et utrumque regeneratione absolvendum, propter naturae bonum. —De nuptiis et concupiscentia Augustini [4][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - In C. Verrem actio secunda. (The Latin Library): Liber secundus, 32, [78] — absolvendum
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: absolvendum.
- ↑ Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber XIX, 10. p. [3] — absolvendum
- ↑ 4.0 4.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De nuptiis et concupiscentia (Universitas Turicensis). Liber secundus. Caput XXIV, p. 39. — absolvendum