Jump to content

absolvendum

E Victionario

Discretiva

absolvendum dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
absolvendum
activa gerundium­ accusativo absolvō (absolvere)
Forma Modus flexurae originis
absolvendum casus accusativus singularis · genus masculinum gerundivi absolvendus
absolvendum casus nominativus singularis · genus neutrum gerundivi absolvendus
absolvendum casus accusativus singularis · genus neutrum gerundivi absolvendus
absolvendum casus vocativus singularis · genus neutrum gerundivi absolvendus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /absolˈwendum/(classice)
Syllabificatio phonetica: ab·sol·ven·dum — morphologica: ab-solv-end-um

Loci

[+/-]
M. Tullius Cicero
-106…-43
Aulus Gellius
ca. 130-180
Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class. (45 a.C.n.)

  • Etenim si illud est flagitiosum, quod mihi omnium rerum turpissimum maximeque nefarium videtur, ob rem iudicandam pecuniam accipere, pretio habere addictam fidem et religionem, quanto illud flagitiosius improbius indignius, eum a quo pecuniam ob absolvendum acceperis condemnare, ut ne praedonum quidem praetor in fide retinenda consuetudinem conservet! —In C. Verrem actio secunda Ciceronis [1][2]

Latinitas postclassica

saec. II. (ca. 170-177 p.C.n.)

  • Adsistebant fabri aedium complures, balneis novis moliendis adhibiti, ostendebantque depictas in membranulis varias species balnearum. Ex quibus cum elegisset unam formam speciemque operis, interrogavit quantus esset pecuniae sumptus ad id totum opus absolvendum. —Noctes Atticae A. Gellii [3]

saec. IV.

  • Quod ergo dicimus, « bonum naturale etiam de adulteriis posse subsistere, malum autem originale etiam de coniugio trahi, » non huc pervenit, quo ille conatur adducere, non nasci reum de adulteriis, nec innocentem de nuptiis: sed ex utroque reum generatione factum, propter originale delictum; et utrumque regeneratione absolvendum, propter naturae bonum. —De nuptiis et concupiscentia Augustini [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - In C. Verrem actio secunda. (The Latin Library): Liber secundus. 32 [78] — absolvendum
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: absolvendum.
  3. Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber undevicesimus. Capitulum X, [3] — absolvendum
  4. 4.0 4.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De nuptiis et concupiscentia . (Universitas Turicensis): Liber secundus. Caput XXIV, p. 39. — absolvendum