absolvendi

Discretiva

absolvendi dictio est in variis linguis:

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Casu	Verbum
absolvendī	—	—	activa	gerundium	genitivo	absolvō (absolvere)

Forma	Modus flexurae	originis
absolvendī	casus genitivus singularis · genus masculinum	gerundivi absolvendus
absolvendī	casus genitivus singularis · genus neutrum	gerundivi absolvendus
absolvendī	casus nominativus pluralis · genus masculinum	gerundivi absolvendus
absolvendī	casus vocativus pluralis · genus masculinum	gerundivi absolvendus

API: /absolˈwendiː/

Syllabificatio phonetica: ab·sol·ven·dī — morphologica: ab-solv-end-i

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. IV.

Eloquium noli quaerere: multum enim de rebus laboravimus, et de celeritate absolvendi tam necessarii quotidianae vitae operis; unde aut tenuis, aut prope nulla fuit nobis cura verborum. —De mendacio Augustini ^[1]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De mendacio. (Universitas Turicensis): . Caput primum, p. 1. — absolvendi
↑ ^2.0 ^2.1 Vicicitatio: absolvendi.