quincunx

Latine

Quincunx (tesserae)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkwiːn.kuːnks/

(classice)

Syllabificatio phonetica: quīn·cūnx — morphologica: quinc-unx

Notatio

← quinque + uncia

Nomen substantivum

quīncūn|x, -cis masc.

1. Quinque partes ex duodecim; 5⁄12.
2. Res praesertim arbores in forma ⚄ (quinione tesserae).

Translationes

Quinque partes ex duodecim	dilatare ▼

Quinque partes ex duodecim	collabi ▲

Francogallice: cinq douzièmes (fr) Germanice: fünf Zwölftel (de) Graeca Antiqua: πενταούγκιον n ‎(pentaoýnkion)

Res praesertim arbores in forma ⚄	dilatare ▼

Res praesertim arbores in forma ⚄	collabi ▲

Anglice: cross arrangement of five units (en), quincunx (en) Francogallice: quinconce (fr) m Germanice: Kreuzstellung bei Anpflanzungen, Pfählen (de) f, Quinkunx (de) m Italice: quinconce (it) m, f

Loci

L. Iunius Moderatus Columella ca. 4-70

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Pars tertia pedes novem milia, et sexcentos, hoc est triens, in quo sunt scripula XCVI. Pars tertia et duodecima pedes duodecim milia hoc est quincunx, in quo sunt scripula CXX. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae