quincunces

E Victionario

Discretiva

quincunces dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
quīncūnces casus nominativus pluralis substantivi quīncūnx
quīncūnces casus accusativus pluralis substantivi quīncūnx
quīncūnces casus vocativus pluralis substantivi quīncūnx

Loci[+/-]

Marcus Valerius Martialis
40-103
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I. (ca. 85-102 p.C.n.)

  • Hesterna tibi nocte dixeramus,
Quincunces puto post decem peractos,
Cenares hodie, Procille, mecum.
Tu factam tibi rem statim putasti
Et non sobria verba subnotasti
Exemplo nimium periculoso:
Μισῶ μνάμονα συμπόταν, Procille. —Epigrammata M. Valerii Martialis [1][2]
  • Gaius hanc lucem gemma mihi Iulius alba
Signat, io, votis redditus, ecce, meis:
Desperasse iuvat veluti iam rupta sororum
Fila; minus gaudent qui timuere nihil.
Hypne, quid expectas, piger? inmortale Falernum
Funde, senem poscunt talia vota cadum:
Quincunces et sex cyathos besemque bibamus,
Gaius ut fiat Iulius et Proculus. —Epigrammata M. Valerii Martialis [3]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber primus. XXVII, versus 2 — quincunces
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: quincunces.
  3. Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber undecimus. XXXVI, versus 7 — quincunces