Cancri

Discretiva

Cancri dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
Cancrī	casus genitivus singularis	nominis Cancer

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkan.kriː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: Can·crī — morphologica: Cancr-i

Loci

Publius Vergilius Maro -70…-19

Marcus Manilius fl. 14

L. Iunius Moderatus Columella ca. 4-70

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class. (ca. 42-39 a.C.n.)

• non illum nostri possunt mutare labores,

nec si frigoribus mediis Hebrumque bibamus

Sithoniasque nives hiemis subeamus aquosae,

nec si, cum moriens alta liber aret in ulmo,

Aethiopum versemus ovis sub sidere Cancri.

omnia vincit Amor: et nos cedamus Amori. —Eclogae vel bucolica P. Vergilii Maronis

class.

• alter ad extremi decurrens sidera Cancri,

in quo consummat Phoebus lucemque moramque

tardaque per longos circumfert lumina flexus,

aestivum medio nomen sibi sumit ab aestu

temporis et titulo potitur metamque volantis

solis et extremos designat fervidus actus

et quinque in partes aquilonis distat ab orbe. —Astronomicon M. Manilii

saec. I.

• Ab exortu Vergiliarum ad solstitium, quod fit ultimo mense Iunio circa octavam partem Cancri, fere examinant alvi: quo tempore vehementius custodiri debent, ne novae soboles diffugiant. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae

Latinitas nova

saec. XVI.

• unde non immerito praesepium astronomis licet considerare cum asellis in sidere Cancri, ut deos hoc praesidio liberatos possimus minime ingratos etiam cognoscere. —De imaginum compositione Iordani Bruni