δράκων
Appellatio
[+/-]- /drákɔːn/ (restituta)
- /ˈðrakon/
Formae aliae
[+/-]Notatio
[+/-]A δέρκομαι (dercomae, videre) fortasse via sensu “invidus”.
Nomen substantivum
[+/-]δράκ|ων, -οντος masc.
Declinatio
[+/-]| sg. | du. | pl. | |
|---|---|---|---|
| nom. | δρᾰ́κων | δρᾰ́κοντε | δρᾰ́κοντες |
| gen. | δρᾰ́κοντος | δρᾰκόντοιν | δρᾰκόντων |
| dat. | δρᾰ́κοντι | δρᾰκόντοιν | δρᾰ́κουσι δρᾰ́κουσιν |
| acc. | δρᾰ́κοντα | δρᾰ́κοντε | δρᾰ́κοντας |
| voc. | δρᾰ́κον | δρᾰ́κοντε | δρᾰ́κοντες |