numero

E Victionario
Solum numero Latine
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
Numero.

Latine[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /ˈnumeroː/(classice)

Notatio[+/-]

Latine: numerus

Verbum transitivum[+/-]

numer|ō, -āre, -āvi, -ātum

  1. Numerum rerum invenire unicuidam rei numerum addicendo.
  2. Pecuniam solvo.

Coniugatio[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
numer- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. numerō numerem   numerābam numerārem numerābō  
II. sing. numerās numerēs numerā! numerābās numerārēs numerābis numerātō!
III. sing. numerat numeret   numerābat numerāret numerābit numerātō!
I. plur. numerāmus numerēmus   numerābāmus numerārēmus numerābimus  
II. plur. numerātis numerētis numerāte! numerābātis numerārētis numerābitis numerātōte!
III. plur. numerant numerent   numerābant numerārent numerābunt numerantō!
Thema Vox passiva
numer- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. numeror numerer   numerābar numerārer numerābor  
II. sing. numerāris numerēris numerāre! numerābāris numerārēris numerāberis numerātor!
III. sing. numerātur numerētur   numerābātur numerārētur numerābitur numerātor!
I. plur. numerāmur numerēmur   numerābāmur numerārēmur numerābimur  
II. plur. numerāminī numerēminī numerāminī! numerābāminī numerārēminī numerābiminī
III. plur. numerantur numerentur   numerābantur numerārentur numerābuntur numerantor!
Thema Vox activa
numerāv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. numerāvī numerāverim numerāveram numerāvissem numerāverō
II. sing. numerāvistī numerāveris numerāverās numerāvissēs numerāveris
III. sing. numerāvit numerāverit numerāverat numerāvisset numerāverit
I. plur. numerāvimus numerāverimus numerāverāmus numerāvissēmus numerāverimus
II. plur. numerāvistis numerāveritis numerāverātis numerāvissētis numerāveritis
III. plur. numerāvērunt numerāverint numerāverant numerāvissent numerāverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
numerāre numerāvisse numerātūrum,
-am, -um esse
numerāns   numerātūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
numerārī numerātum,
-am, -um esse
numerātum īrī   numerātus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
numerandī numerandus, -a, -um numerātum numerātū

Dictiones collatae[+/-]

Collocationes

Translationes[+/-]

Loci[+/-]

Discretiva

numero dictio est in variis linguis:

Dictiones similes[+/-]

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
numerō casus dativus singularis numerus
numerō casus ablativus singularis numerus