Turcomannus

E Victionario

Latine[+/-]

Formae aliae[+/-]

Notatio[+/-]

“Similis Turcis.”

Persice ترکمان (Turkomān, similis Turco, Turcomannus)

Nomen proprium[+/-]

Turcomann|us, -a, -um

  1. (pl. Turcomanni) Quaedam gens Altaica in Asia.
  2. De hac gente.
    1. (subst.) Homo Turcomannus.

Declinatio[+/-]

singularis pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. Turcomannus Turcomanna Turcomannum nom. Turcomannī Turcomannae Turcomanna
gen. Turcomannī Turcomannae Turcomannī gen. Turcomannōrum Turcomannārum Turcomannōrum
dat. Turcomannō Turcomannae Turcomannō dat. Turcomannīs Turcomannīs Turcomannīs
acc. Turcomannum Turcomannam Turcomannum acc. Turcomannōs Turcomannās Turcomanna
abl. Turcomannō Turcomannā Turcomannō abl. Turcomannīs Turcomannīs Turcomannīs
voc. Turcomanne Turcomanna Turcomannum voc. Turcomannī Turcomannae Turcomanna

Dictiones derivatae[+/-]

Translationes[+/-]

Anglice

Turkmen en

Hispanice

turcomano en; (gens) turcomanos es

Iaponice

(gens) トルクメン族 (Torukumen-zoku) ja

Loci[+/-]

Latinitas nova[+/-]

saec. XVII.

1628: Poſtremo iterum victus Montecerus, cum paucis ſuorum incidit in manus Turcomannorum. —Archontologia Cosmica Iohannis Ludovici Gotofredi [1]