volvi

E Victionario

Discretiva

volvi dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

volvī[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
volvī
praesens passiva infinitivus volvō (volvere)
volvī prima singularis perfectum activa indicativus volvō (volvere)
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /ˈwolwiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: vol·vī — morphologica: volv-i

Lusitane[+/-]

volvi[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
volvi prima singularis perfectum activa indicativus volver
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: [ˈvołvi](Lusitane)
Syllabificatio phonetica: vol·vi — morphologica: volv-i

Loci[+/-]

C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

saec. I.

  • Igitur non eam infitias posse in has et ignes superne stellarum decidere, quales sereno saepe cernimus, quorum ictu concuti aëra verum est, quando et tela vibrata stridunt, cum vero in nubem perveniunt, vaporem dissonum gigni, ut candente ferro in aquam demerso, et fumidum verticem volvi. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 43, [112] — volvi
  2. Vicicitatio: volvi.