Jump to content

volando

E Victionario

Discretiva

volando dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
volandō
activa gerundium­ dativo volō (volāre)
volandō
activa gerundium­ ablativo volō (volāre)
Forma Modus flexurae originis
volandō casus dativus singularis · genus masculinum gerundivi volandus
volandō casus ablativus singularis · genus masculinum gerundivi volandus
volandō casus dativus singularis · genus neutrum gerundivi volandus
volandō casus ablativus singularis · genus neutrum gerundivi volandus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /woˈlandoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: vo·lan·dō — morphologica: vol-and-o

Loci

[+/-]
Marcus Terentius Varro -47 … -45 Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
Hildegardis Bingensis
1098-1179
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

[+/-]

class.

  • Quare ut illic fit, si hic item acciderit, in formula, ut aut caput non sit, aut ex alieno genere sit proportione; eadem quae illic dicimus, quom nihilominus servetur analogia; item, sicut illic, caput suum habebit, et in obliquis casibus transitio erit in aliam quam formulam, qua assumpta, reliqua facilius possint videri verba, unde sint declinata; fit enim, ut rectus nonnunquam sit ambiguus, ut in hoc verbo volo, quod id duo significat, unum a voluntate, alterum a volando. —De lingua Latina Varronis [1][2]

Latinitas postclassica

[+/-]

saec. IV.

  • Nec ignoro, ita quosdam philosophos sua cuiusque elementi distribuisse animalia, ut terrena esse dicerent, non tantum quae in terra repunt atque gradiuntur, sed aves etiam quod et ipsae in terra requiescant, volando fatigatae: aeria vero animalia daemones esse; coelestia, deos; quorum quidem nos partim luminaria, partim Angelos dicimus. —De Genesi ad litteram Augustini [3][2]

Latinitas mediaevalis

[+/-]

saec. XII.

  • Nam quoniam instabilis est, ita quod nunc sursum, nunc deorsum extra rectum modum quasi volando movetur, fortitudinem habere non potest, scilicet ut in uno statu permaneat, quoniam fortitudo nec hac nec illac vacillando fortis semper persistit. —Liber divinorum operum simplicis hominis Hildegardis [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber nonus, LIX. p. [102] — volando
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: volando.
  3. 3.0 3.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De Genesi ad litteram. (Universitas Turicensis): Liber tertius. Caput IX, p. [13] — volando
  4. 4.0 4.1 Hildegardis Bingensis - Liber divinorum operum simplicis hominis. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Pars prima, visio secunda  — volando