volando

Discretiva

volando dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
volandō	—	—	activa	gerundium­	dativo	volō (volāre)
volandō	—	—	activa	gerundium­	ablativo	volō (volāre)

Forma	Modus flexurae	originis
volandō	casus dativus singularis · genus masculinum	gerundivi volandus
volandō	casus ablativus singularis · genus masculinum	gerundivi volandus
volandō	casus dativus singularis · genus neutrum	gerundivi volandus
volandō	casus ablativus singularis · genus neutrum	gerundivi volandus

Appellatio pronuntiatusque

API: /woˈlandoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: vo·lan·dō — morphologica: vol-and-o

Loci

Marcus Terentius Varro -47 … -45

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

Hildegardis Bingensis 1098-1179

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Quare ut illic fit, si hic item acciderit, in formula, ut aut caput non sit, aut ex alieno genere sit proportione; eadem quae illic dicimus, quom nihilominus servetur analogia; item, sicut illic, caput suum habebit, et in obliquis casibus transitio erit in aliam quam formulam, qua assumpta, reliqua facilius possint videri verba, unde sint declinata; fit enim, ut rectus nonnunquam sit ambiguus, ut in hoc verbo volo, quod id duo significat, unum a voluntate, alterum a volando. —De lingua Latina Varronis

Latinitas postclassica

saec. IV.

• Nec ignoro, ita quosdam philosophos sua cuiusque elementi distribuisse animalia, ut terrena esse dicerent, non tantum quae in terra repunt atque gradiuntur, sed aves etiam quod et ipsae in terra requiescant, volando fatigatae: aeria vero animalia daemones esse; coelestia, deos; quorum quidem nos partim luminaria, partim Angelos dicimus. —De Genesi ad litteram Augustini

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

• Nam quoniam instabilis est, ita quod nunc sursum, nunc deorsum extra rectum modum quasi volando movetur, fortitudinem habere non potest, scilicet ut in uno statu permaneat, quoniam fortitudo nec hac nec illac vacillando fortis semper persistit. —Liber divinorum operum simplicis hominis Hildegardis