visium
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈwiːsium/ (classice) - Syllabificatio phonetica: vī·si·um — morphologica: visi-um
Notatio
[+/-]Nomen substantivum
[+/-]vīs|ium, -iī neut.
Declinatio
[+/-]| n. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | vīsium | vīsia | I |
| gen. | vīsiī | vīsiōrum | II |
| dat. | vīsiō | vīsiīs | III |
| acc. | vīsium | vīsia | IV |
| abl. | vīsiō | vīsiīs | VI |
| voc. | vīsium | vīsia | V |
Translationes
[+/-]Peditus, flatus ventris tacitus
Fontes
- ↑ Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 1014 — “VĪSĬUM, ĭī, n. 2. (visio, is)”
- ↑ Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. III, p. 593 — “vīsium, ii, n. = vesse”