victurae
Discretiva
|
victurae dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]victūrae
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| victūrae | casus genitivus singularis · genus femininum | participii victūrus |
| victūrae | casus dativus singularis · genus femininum | participii victūrus |
| victūrae | casus nominativus pluralis · genus femininum | participii victūrus |
| victūrae | casus vocativus pluralis · genus femininum | participii victūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /wikˈtuːrae̯/ (classice) - Syllabificatio phonetica: vic·tū·rae — morphologica: vict-ur-ae
vīctūrae
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| vīctūrae | casus genitivus singularis · genus femininum | participii vīctūrus |
| vīctūrae | casus dativus singularis · genus femininum | participii vīctūrus |
| vīctūrae | casus nominativus pluralis · genus femininum | participii vīctūrus |
| vīctūrae | casus vocativus pluralis · genus femininum | participii vīctūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /wiːkˈtuːrae̯/ (classice) - Syllabificatio phonetica: vīc·tū·rae — morphologica: vict-ur-ae