veterato

E Victionario

Discretiva

veterato dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales1[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
veterātō secunda singularis futurum activa imperativus veterō (veterāre)
veterātō tertia singularis futurum activa imperativus veterō (veterāre)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /weteˈraːtoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ve·te·rā·tō — morphologica: veter-ato

Proprietates grammaticales2[+/-]

Forma Modus flexurae originis
veterātō casus dativus singularis · genus masculinum participii veterātus
veterātō casus ablativus singularis · genus masculinum participii veterātus
veterātō casus dativus singularis · genus neutrum participii veterātus
veterātō casus ablativus singularis · genus neutrum participii veterātus

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /weteˈraːtoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ve·te·rā·tō — morphologica: veterat-o