Jump to content

veterate

E Victionario

Discretiva

veterate dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales1

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
veterāte secunda pluralis praesens activa imperativus veterō (veterāre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /weteˈraːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: ve·te·rā·te — morphologica: veter-ate

Proprietates grammaticales2

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
veterāte casus vocativus singularis · genus masculinum participii veterātus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /weteˈraːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: ve·te·rā·te — morphologica: veterat-e