veterate
Discretiva
veterate dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales1[+/-]
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
veterāte | secunda pluralis | praesens | activa | imperativus | veterō (veterāre) |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /weteˈraːte/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ve·te·rā·te — morphologica: veter-ate
Proprietates grammaticales2[+/-]
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
veterāte | casus vocativus singularis · genus masculinum | participii veterātus |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /weteˈraːte/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ve·te·rā·te — morphologica: veterat-e