veterata

E Victionario

Discretiva

veterata dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

veterāta[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
veterāta casus nominativus singularis · genus femininum participii veterātus
veterāta casus vocativus singularis · genus femininum participii veterātus
veterāta casus nominativus pluralis · genus neutrum participii veterātus
veterāta casus accusativus pluralis · genus neutrum participii veterātus
veterāta casus vocativus pluralis · genus neutrum participii veterātus
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /weteˈraːta/(classice)
Syllabificatio phonetica: ve·te·rā·ta — morphologica: veterat-a

veterātā[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
veterātā casus ablativus singularis · genus femininum participii veterātus
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /weteˈraːtaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ve·te·rā·tā — morphologica: veterat-a