venite
Discretiva
venite dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
venīte[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
venīte | secunda pluralis | praesens | activa | imperativus | veniō (venīre) |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /weˈniːte/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ve·nī·te — morphologica: ven-ite
vēnīte[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
vēnīte | secunda pluralis | praesens | activa | imperativus | vēneō (vēnīre) |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /weːˈniːte/ (classice) - Syllabificatio phonetica: vē·nī·te — morphologica: ven-ite
Italice[+/-]
venite[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
venite | secunda pluralis | praesens | activa | imperativus | venire |
venite | secunda pluralis | praesens | activa | indicativus | venire |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /ve'nite/ - Syllabificatio phonetica: ve·ni·te — morphologica: ven-ite