veniens

E Victionario

Latine[+/-]

veniēns[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /ˈwenieːns/(classice)
Syllabificatio phonetica: ve·ni·ēns — morphologica: veni-ens

Notatio[+/-]

Latine: veniō (venīre)

Participium[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
veniēns
praesens activa participium veniō (venīre)

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. veniēns veniēns veniēns nom. venientēs venientēs venientia
gen. venientis venientis venientis gen. venientium venientium venientium
dat. venientī venientī venientī dat. venientibus venientibus venientibus
acc. venientem venientem veniēns acc. venientēs
venientīs
venientēs
venientīs
venientia
abl. veniente
venientī
veniente
venientī
veniente
venientī
abl. venientibus venientibus venientibus
voc. veniēns veniēns veniēns voc. venientēs venientēs venientia

Translationes[+/-]

vēniēns[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /ˈweːnieːns/(classice)
Syllabificatio phonetica: vē·ni·ēns — morphologica: veni-ens

Notatio[+/-]

Latine: vēneō (vēnīre)

Participium[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
vēniēns
praesens activa participium vēneō (vēnīre)

Declinatio[+/-]

positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. vēniēns vēniēns vēniēns nom. vēneuntēs vēneuntēs vēneuntia
gen. vēneuntis vēneuntis vēneuntis gen. vēneuntium vēneuntium vēneuntium
dat. vēneuntī vēneuntī vēneuntī dat. vēneuntibus vēneuntibus vēneuntibus
acc. vēneuntem vēneuntem vēniēns acc. vēneuntēs vēneuntēs vēneuntia
abl. vēneuntī
vēneunte
vēneuntī
vēneunte
vēneuntī
vēneunte
abl. vēneuntibus vēneuntibus vēneuntibus
voc. vēniēns vēniēns vēniēns voc. vēneuntēs vēneuntēs vēneuntia

Translationes[+/-]