Jump to content

ursus

E Victionario
Ursus, taxonomice Ursus arctos
Ursus maritimus
Vicipaedia
Vicipaedia
Vicipaedia articulum habet de Urso.

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
ursusAPI: /ˈur.sus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ur·sus — morphologica: urs-us

Nomen substantivum

[+/-]

urs|us, -ī (masc.; fem.: ursa)

  1. Bestia familiae Ursidarum, propius generis Ursi (2), proximum speciei Ursus arctos.
  2. Ursus: taxin. Genus familiae Ursidarum quod species Ursus americanus, Ursus arctos, Ursus maritimus, Ursus thibetanus et Ursus spelaeus concludit.

Declinatio

[+/-]
m. sing. plur.
nom. ursus ursī I
gen. ursī ursōrum II
dat. ursō ursīs III
acc. ursum ursōs IV
abl. ursō ursīs VI
voc. urse ursī V

Dictiones collatae

[+/-]

Synonyma

Translationes

[+/-]
Bestia familiae Ursidarumdilatare ▼
Bestia familiae Ursidarumcollabi ▲

Loci

[+/-]
Petronius Arbiter ca. 14-66Marcus Valerius Martialis 40-103 Hildegardis Bingensis
1098-1179
antiq. class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Et si, inquam, ursus homuncionem comest quanto magis homuncio debet ursum comesse? In summo habuimus caseum mollem ex sapa et cocleas singulas et cordae frusta et hepatia in catillis et ova pilleata et rapam et senape et catillum concacatum, pax Palamedes. —Satyricon T. Petronii Arbitri [1][2]

saec. I.

  • Sed miserere tui, rabido nec perditus ore
Fumantem nasum vivi temptaveris ursi.
Sit placidus licet et lambat digitosque manusque,
Si dolor et bilis, si iusta coegerit ira,
Ursus erit: vacua dentes in pelle fatiges
Et tacitam quaeras, quam possis rodere, carnem. —Epigrammata M. Valerii Martialis [3][2]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Cum autem homo in libidine aut in lascivia est, quemadmodum non est, ursus eum fere per dimidium miliare odoratur, et ad eum curreret si posset, ursus scilicet ad mulierem et ursa ad virum, et cum illis in coitu commiscerentur. Quod si homo tunc ad rationabilitatem tenderet, et si non secundum irrationabile pecus faceret, ursus aut ursa ipsum hominem dilacerarent. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis [4]

Fontes

  1. 1.0 1.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. LXVI. — ursus
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: ursus.
  3. 3.0 3.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber sextus. LXIV, versus 31 — ursus
  4. Hildegardis Bingensis - Subtilitates diversarum naturarum creaturum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber septimus. Cap. IV. - De urso — ursus