unescere

E Victionario

Discretiva

unescere dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ūnēscere secunda singularis praesens passiva imperativus ūnēscō (ūnēscere)
ūnēscere
praesens activa infinitivus ūnēscō

Appellatio[+/-]

API: /uːˈneːs.ke.re/(classice)
Syllabificatio phonetica: ū·nēs·ce·re — morphologica: unesc-ere

Formae aliae[+/-]

Usus[+/-]

Latinitas postclassica

saec. V.

  • Nempe testimonium quod a nobis disparascere arbitrabaris, animadvertis nobiscum profectu disputationis unescere, tibique tenuissimos sui tramites ad infinita illocalium regionum spatia ducentes obverso poste claudere: quia corporeae amplitudinis angustum incorporalium subtilitatum immensa non capiens, nec distantiam sine loco, nec verbum sine strepitu, nec gremium sine spatio complecti potest. —De statu animae Claudiani Mamerti (ca. 425-474). Liber tertius. Caput IX. Quod multum distet inter visionem oculorum et visionem animae: cum animae visio intellectus sit.