tursionem

Discretiva

tursionem dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
tursiōnem	casus accusativus singularis	substantivi tursiō

Appellatio pronuntiatusque

API: /tur.siˈoːnem/

(classice)

Syllabificatio phonetica: tur·si·ō·nem — morphologica: tursion-em

Formae aliae

• thursiōnem

Usus

Latinitas postclassica

saec. IV.

• Enervabis, concides minutatim. Teres piper, ligusticum, origanum, petroselinum, coriandrum, cuminum, rutae bacam, mentem siccam, ipsum tursionem. Isicia deformabis. ‹Adicies› vinum, liquamen, oleum, coques. Coctum in patellam collocabis. Ius in ea facies: piper, ligusticum, satureiam, cepam, vinum, liquamen, oleum. ‹In› patellam pones ut coquatur. Ovis obligabis, piper asparges et inferes. —De re coquinaria Apicii (fl. ca. 350). Liber IV. Caput II. Patinae piscium, olerum, pomorum. Patellam esiciatam de tursione:.