transmittenda

Discretiva

transmittenda dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

trānsmittenda

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
trānsmittenda	casus nominativus singularis · genus femininum	gerundivi trānsmittendus
trānsmittenda	casus vocativus singularis · genus femininum	gerundivi trānsmittendus
trānsmittenda	casus nominativus pluralis · genus neutrum	gerundivi trānsmittendus
trānsmittenda	casus accusativus pluralis · genus neutrum	gerundivi trānsmittendus
trānsmittenda	casus vocativus pluralis · genus neutrum	gerundivi trānsmittendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /traːns.mitˈten.da/

(classice)

Syllabificatio phonetica: trāns·mit·ten·da — morphologica: trans-mitt-end-a

Formae aliae

• trāmittenda

trānsmittendā

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
trānsmittendā	casus ablativus singularis · genus femininum	gerundivi trānsmittendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /traːns.mitˈten.daː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: trāns·mit·ten·dā — morphologica: trans-mitt-end-a

Formae aliae

• trāmittendā

Loci

Plinius minor 61-113

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Sed haec quoque hereditas Afri, ut reliqua cum fratre quaesita, transmittenda erant filiae fratris, a quo Tullus ex asse heres institutus praelatusque filiae fuerat, ut conciliaretur. Quo laudabilius testamentum est, quod pietas fides pudor scripsit, in quo denique omnibus affinitatibus pro cuiusque officio gratia relata est, relata et uxori. —Epistulae Plini minoris