transmittas

Discretiva

transmittas dictio est in variis linguis:

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
trānsmittās	secunda singularis	praesens	activa	coniunctivus	trānsmittō (trānsmittere)

API: /traːnsˈmit.taːs/

Syllabificatio phonetica: trāns·mit·tās — morphologica: trans-mitt-as

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. I.

In illa autem, quae fit per terebrationem, primum ex vicino fructuosissimam oportet considerare vitem, ex qua velut traducem inhaerentem matri palmitem attrahas, et per foramen transmittas. Haec enim tutior et certior est insitio, quoniam, etsi proximo vere non comprehendit, sequente certe, cum increvit, coniungi cogitur, et mox a matre reciditur, atque ipsa superficies insitae vitis usque ad receptum surculum obtruncatur. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae ^[1]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber quartus. Caput XXIX. [13] — transmittas
↑ ^2.0 ^2.1 Vicicitatio: transmittas.