transeuntem

Discretiva

transeuntem dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
trānseuntem	casus accusativus singularis · genus masculinum	participii trānsiēns
trānseuntem	casus accusativus singularis · genus femininum	participii trānsiēns

Appellatio pronuntiatusque

API: /traːnseˈuntem/

(classice)

Syllabificatio phonetica: trāns·e·un·tem — morphologica: trans-eunt-em

Loci

Latinitas Romana

class.

• is mature sermoni adsuefactus, omnibus matutinis evolans in rostra in forum versus, Tiberium, dein Germanicum et Drusum Caesares nominatim, mox transeuntem populum Romanum salutabat, postea ad tabernam remeans, plurium annorum adsiduo officio mirus. —Naturalis historia Plinii