tractaverit

E Victionario

Discretiva

tractaverit dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
tractāverit tertia singularis perfectum activa coniunctivus tractō (tractāre)
tractāverit tertia singularis futurum exactum activa indicativus tractō (tractāre)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /trakˈtaːwe.rit/(classice)
Syllabificatio phonetica: trac·tā·ve·rit — morphologica: tractav-erit

Loci[+/-]

C. Plinius Secundus
23–79
M. Fabius Quintilianus
ca. 35–100
P. Cornelius Tacitus
55–117
C. Suetonius Tranquillus
ca. 70-150
antiq. class. II IIII III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • praeterea iter est non trita auctoribus via nec qua peregrinari animus expetat. nemo apud nos qui idem temptaverit, nemo apud Graecos, qui unus omnia ea tractaverit. magna pars studiorum amoenitates quaerimus; quae vero tractata ab aliis dicuntur inmensae subtilitatis, obscuris rerum tenebris premuntur. ante omnia attingenda quae Graeci τῆς ἐγκυκλιου παιδειας vocant, et tamen ignota aut incerta ingeniis facta; alia vero ita multis prodita, ut in fastidium sint adducta. —Naturalis historia Plinii [1][2]

saec. I.  (ca. 90–96 p.C.n.)

  • His confinis est destructio et confirmatio sententiarum. Nam cum sit sententia decretum quoddam atque praeceptum, quod de re, idem de iudicio rei quaeri potest. Tum loci communes, quos etiam scriptos ab oratoribus scimus. Nam qui haec recta tantum et in nullos flexus recedentia copiose tractaverit, utique in illis plures excursus recipientibus magis abundabit eritque in omnis causas gratus: omnes enim generalibus quaestionibus constant. —Institutio oratoria Quintiliani [3]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 116 p.C.n.)

  • simulque illud reputate, turbide et seditiose tractaverit exercitus Piso, quaesita sint per ambitionem studia militum, armis repetita provincia, an falsa haec in maius vulgaverint accusatores, quorum ego nimiis studiis iure suscenseo. nam quo pertinuit nudare corpus et contrectandum vulgi oculis permittere differrique etiam per externos tamquam veneno interceptus esset, si incerta adhuc ista et scrutanda sunt? —Annales ab excessu divi Augusti P. Cornelii Taciti [4][2]

saec. II.

  • leve ac frigidum sit his addere, quo propinquos amicosque pacto tractaverit, Ptolemaeum regis Iubae filium, consobrinum suum – erat enim et is M. Antoni ex Selene filia nepos – et in primis ipsum Macronem, ipsam Enniam. adiutores imperii: quibus omnibus pro necessitudinis iure proque meritorum gratia cruenta mors persoluta est. —De vita Caesarum C. Suetoni Tranquilli [5][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Universitas Turicensis, Liber 1, cap. Praefatio, [14] — tractaverit
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: tractaverit.
  3. Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber decimus, V. Quae praecipue scribenda sint, ut copia et facilitas paretur. [12] — tractaverit
  4. 4.0 4.1 Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber III. [12] — tractaverit
  5. 5.0 5.1 Gaius Suetonius Tranquillus - De vita Caesarum libri VIII. (Bibliotheca Augustana): Liber quartus. C. Calligula. XXVI. [1] — tractaverit