tractante

E Victionario

Discretiva

tractante dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
tractante casus ablativus singularis participii tractāns

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /trakˈtan.te/(classice)
Syllabificatio phonetica: trac·tan·te — morphologica: tract-ant-e

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (52-51 a.C.n.)

  • Postulatur a te iam diu vel flagitatur potius historia. Sic enim putant, te illam tractante effici posse, ut in hoc etiam genere Graeciae nihil cedamus. Atque ut audias quid ego ipse sentiam, non solum mihi videris eorum studiis qui [tuis] litteris delectantur, sed etiam patriae debere hoc munus, ut ea quae salva per te est, per te eundem sit ornata. Abest enim historia litteris nostris, ut et ipse intellego et ex te persaepe audio. Potes autem tu profecto satis facere in ea, quippe cum sit opus, ut tibi quidem videri solet, unum hoc oratorium maxime. —De legibus Ciceronis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De legibus libri tres. (The Latin Library): Liber primus. II. [5] — tractante
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: tractante.