totum

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈtoːtum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: tō·tum — morphologica: tot-um

Notatio

← Latine: tōtus.

Nomen substantivum

tōt|um, -ī neut.

1. Res tota sive cum omnibus suis partibus.

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	tōtum	tōta	I
gen.	tōtī	tōtōrum	II
dat.	tōtō	tōtīs	III
acc.	tōtum	tōta	IV
abl.	tōtō	tōtīs	VI
voc.	tōtum	tōta	V

Dictiones collatae

Antonyma · contraria

• dīviduum
• pars

Translationes

Res tota

• Anglice: whole (en)
• Esperantice: tuto (eo)

• Germanice: Ganze (de) n

Discretiva

totum dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

totum

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
totum	casus accusativus singularis · genus masculinum	adiectivi totus
totum	casus nominativus singularis · genus neutrum	adiectivi totus
totum	casus accusativus singularis · genus neutrum	adiectivi totus
totum	casus vocativus singularis · genus neutrum	adiectivi totus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈtotum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: to·tum — morphologica: tot-um

tōtum

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
tōtum	casus accusativus singularis · genus masculinum	adiectivi tōtus
tōtum	casus nominativus singularis · genus neutrum	adiectivi tōtus
tōtum	casus accusativus singularis · genus neutrum	adiectivi tōtus
tōtum	casus vocativus singularis · genus neutrum	adiectivi tōtus
tōtum	casus accusativus singularis	substantivi tōtum
tōtum	casus vocativus singularis	substantivi tōtum

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈtoːtum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: tō·tum — morphologica: tot-um