titillantem

E Victionario

Discretiva

titillantem dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
tītillantem casus accusativus singularis · genus masculinum participii tītillāns
tītillantem casus accusativus singularis · genus femininum participii tītillāns

Appellatio[+/-]

API: /tiːtilˈlantem/(classice)
Syllabificatio phonetica: tī·til·lan·tem — morphologica: titill-ant-em

Usus[+/-]

Latinitas nova

saec. XIX.

  • Multo enim maior pars non hanc naturalem ex indole vulgi profectam habere originem, sed revocanda videtur ad illam arteficiose exquisitae atque exacutae orationis quum ludibundae tum libidinosae quasi titillantem affectationem. —De Latinitate L. Apulei Madaurensis pars I. scripsit Heinrich Kretschmann, 1865. Pars I. De universo orationis colore.