tango

E Victionario
Solum tango Latine
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
Tango.

Latine[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /ˈtangoː/, [ˈtaŋ.ɡoː](classice)
Syllabificatio phonetica: tan·gō — morphologica: tang-o

Verbum transitivum[+/-]

tang|ō, -ere, tetigī, tāctum

  1. Tactūs sensu deprehendere. [1]

Coniugatio[+/-]

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
tang- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. tangō tangam   tangēbam tangerem tangam  
II. sing. tangis tangās tange! tangēbās tangerēs tangēs tangitō!
III. sing. tangit tangat   tangēbat tangeret tanget tangitō!
I. plur. tangimus tangāmus   tangēbāmus tangerēmus tangēmus  
II. plur. tangitis tangātis tangite! tangēbātis tangerētis tangētis tangitōte!
III. plur. tangunt tangant   tangēbant tangerent tangent tanguntō!
Thema Vox passiva
tang- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. tangor tangar   tangēbar tangerer tangar  
II. sing. tangeris tangāris tangere! tangēbāris tangerēris tangēris tangitor!
III. sing. tangitur tangātur   tangēbātur tangerētur tangētur tangitor!
I. plur. tangimur tangāmur   tangēbāmur tangerēmur tangēmur  
II. plur. tangiminī tangāminī tangiminī! tangēbāminī tangerēminī tangēminī
III. plur. tanguntur tangantur   tangēbantur tangerentur tangentur tanguntor!
Thema Vox activa
tetig- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. tetigī tetigerim tetigeram tetigissem tetigerō
II. sing. tetigistī tetigeris tetigerās tetigissēs tetigeris
III. sing. tetigit tetigerit tetigerat tetigisset tetigerit
I. plur. tetigimus tetigerimus tetigerāmus tetigissēmus tetigerimus
II. plur. tetigistis tetigeritis tetigerātis tetigissētis tetigeritis
III. plur. tetigērunt tetigerint tetigerant tetigissent tetigerint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
tangere tetigisse tāctūrum,
-am, -um esse
tangēns   tāctūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
tangī tāctum,
-am, -um esse
tāctum īrī   tāctus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
tangendī tangendus, -a, -um tāctum tāctū

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

  1. attingō, attingere; contingō, contingere

Dictiones derivatae[+/-]

Composita

Translationes[+/-]

Tactus sensu deprehenderedilatare ▼
Tactus sensu deprehenderecollabi ▲

Discretiva

tango dictio est in variis linguis:

Dictiones similes[+/-]

Formae affines[+/-]

Lusitane[+/-]

tango[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
tango prima singularis praesens activa indicativus tangar
Appellatio[+/-]
API: [ˈtɜ̃.ɡu](Lusitane)
Syllabificatio phonetica: tan·go — morphologica: tang-o

Loci[+/-]

Petronius Arbiter
ca. 14-66
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Habebamus tune hominem Cappadocem, longum, valde audaculum et qui valebat: poterat bovem iratum tollere. Hic audacter stricto gladio extra ostium procucurrit, involuta sinistra manu curiose, et mulierem tanquam hoc loco — salvum sit, quod tango — mediam traiecit. —Satyricon T. Petronii Arbitri [2][3]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 662 — “TANGO, tangis, tĕtĭgi, tactum, tangere, a. 3.”
  2. 2.0 2.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. 63. — tango
  3. 3.0 3.1 Vicicitatio: tango.