sumptus
Appearance
sūmptus
[+/-]Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /ˈsuːmptus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: sūmp·tus — morphologica: sumpt-us
Notatio
[+/-]Participium
[+/-]Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
---|---|---|---|---|---|---|
sūmptus | —
|
perfectum | passiva | participium | nominativo | sūmō (sūmere) |
Declinatio
[+/-]positivus singularis | positivus pluralis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
nom. | sūmptus | sūmpta | sūmptum | nom. | sūmptī | sūmptae | sūmpta |
gen. | sūmptī | sūmptae | sūmptī | gen. | sūmptōrum | sūmptārum | sūmptōrum |
dat. | sūmptō | sūmptae | sūmptō | dat. | sūmptīs | sūmptīs | sūmptīs |
acc. | sūmptum | sūmptam | sūmptum | acc. | sūmptōs | sūmptās | sūmpta |
abl. | sūmptō | sūmptā | sūmptō | abl. | sūmptīs | sūmptīs | sūmptīs |
voc. | sūmpte | sūmpta | sūmptum | voc. | sūmptī | sūmptae | sūmpta |
Translationes
[+/-]Nomen substantivum
[+/-]sūmpt|us, -ūs masc. [1]
- Sumendi actus.
- Res sumpta, quod impenditur et insumitur.
Declinatio
[+/-]m. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | sūmptus | sūmptūs | I |
gen. | sūmptūs | sūmptuum | II |
dat. | sūmptuī | sūmptibus | III |
acc. | sūmptum | sūmptūs | IV |
abl. | sūmptū | sūmptibus | VI |
voc. | sūmptus | sūmptūs | V |
Dictiones collatae
[+/-]Synonyma
Translationes
[+/-]Quod impenditur et insumitur
Loci
[+/-]C. Nepos | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
- Nec praeteribo ... non amplius quam terna milia peraeque in singulos menses ex ephemeride eum expensum sumptui ferre solitum. Cornelius Nepos, XXV, Atticus.
Formae affines
[+/-]sūmptūs
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
sūmptūs | casus genitivus singularis | substantivi sūmptus |
sūmptūs | casus nominativus pluralis | substantivi sūmptus |
sūmptūs | casus accusativus pluralis | substantivi sūmptus |
sūmptūs | casus vocativus pluralis | substantivi sūmptus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /ˈsuːmptuːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: sūmp·tūs — morphologica: sumpt-us
Fontes
- ↑ Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — sūmptus, ūs, m. (sumo) (tom. 2, p. 2926)
Categoriae:
- Linguae Latinae index inversus
- Lingua Latina
- Participia Latina
- Formae affines
- Formae affines per coniugationem
- Formae affines Latinae
- Formae affines Latinae per coniugationem
- Adiectiva declinationis 1
- Nomina substantiva Latina
- Vocabulorum lemmata Latina
- Nomina substantiva
- Vocabulorum lemmata
- Nomina Latina declinationis 4
- Substantiva Latina masculina
- Paginae cum locis
- Res oeconomicae
- Formae affines per declinationem
- Formae affines Latinae per declinationem
- Paginae cum fontibus