stipulatio
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /sti.puˈlaːtioː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: sti·pu·lā·ti·ō — morphologica: stipulat-io
Notatio
[+/-]Nomen substantivum
[+/-]stipulātĭ|ō, -ōnis fem.
- Contractus qui fit per interrogationem unius, et alterius responsionem, ex quibus paritur obligatio.
- pactum scriptum in observatione legum
Declinatio
[+/-]| f. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | stipulātiō | stipulātiōnēs | I |
| gen. | stipulātiōnis | stipulātiōnum | II |
| dat. | stipulātiōnī | stipulātiōnibus | III |
| acc. | stipulātiōnem | stipulātiōnēs | IV |
| abl. | stipulātiōne | stipulātiōnibus | VI |
| voc. | stipulātiō | stipulātiōnēs | V |
Usus
[+/-]- stipulatio non valet sine scripto