stercoribus

Discretiva

stercoribus dictio est in variis linguis:

Forma	Modus flexurae	originis
stercoribus	casus dativus pluralis	substantivi stercus
stercoribus	casus ablativus pluralis	substantivi stercus

API: /sterˈko.ri.bus/

Syllabificatio phonetica: ster·co·ri·bus — morphologica: stercor-ibus

Vitruvius
ca. -80…-15

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

class. (ca. 30-22 a.C.n.)

Revertar nunc ad minii temperaturam. Ipsae enim glaebae, cum sunt aridae, contunduntur pilis ferreis, et lotionibus et cocturis crebris relictis stercoribus efficiuntur, ut adveniant, colores. Cum ergo emissae sint ex minio per argenti vivi relictionem quas in se naturales habuerat virtutes, efficitur tenera natura et viribus inbecillis. Itaque cum est in expolitionibus conclavium tectis inductum, permanet sine vitiis suo colore; —De architectura Vitruvii ^[1]^[2]

saec. V.

aliquando etiam per muliebrem sinum sanies excluditur, aliquando intestina irrumpens vel veniens per longaonem mixta stercoribus egreditur, aliquando etiam in vesicam erumpens cum urina excluditur, aliquando autem in cubile matricis collectio erumpit, et ibi remanens per cutem ventris foras exitum querit. —Gynaeciorum Sorani e graeco versorum et retractatorum quae exstant Caelii Aureliani ^[3]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber septimus, 9. [1] — stercoribus
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 Vicicitatio: stercoribus.
↑ ^3.0 ^3.1 Caelius Aurelianus, Gynaeciorum Sorani e graeco versorum et retractatorum quae exstant (Gynaecia from a thirteenth century manuscript; ed. Miriam F. Drabkin et Israel E. Drabkin. - Baltimore : The J. Hopkins Press, 1951). Liber secundus, cap. 103 — stercoribus