solvet
Discretiva
solvet dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
solvet | tertia singularis | futurum | activa | indicativus | solvō (solvere) |
Appellatio[+/-]
API: /ˈsolwet/ (classice) - Syllabificatio phonetica: sol·vet — morphologica: solv-et
Loci[+/-]
Aulus Cornelius Celsus 30 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana[+/-]
- Quo magis erravit Erasistratus, cum febrem nullam esse sine hac dixit. Ergo si sine inflammatione dolor est, nihil imponendum est: hunc enim statim ipsa febris solvet. —De Medicina Celsi [1][2]
Fontes
- ↑ Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber tertius, X. [[3] ] — solvet
- ↑ Vicicitatio: solvet.