solvet

E Victionario

Discretiva

solvet dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
solvet tertia singularis futurum activa indicativus solvō (solvere)

Appellatio[+/-]

API: /ˈsolwet/(classice)
Syllabificatio phonetica: sol·vet — morphologica: solv-et

Loci[+/-]

Aulus Cornelius Celsus 30
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

class.

  • Quo magis erravit Erasistratus, cum febrem nullam esse sine hac dixit. Ergo si sine inflammatione dolor est, nihil imponendum est: hunc enim statim ipsa febris solvet. —De Medicina Celsi [1][2]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber tertius, X. [[3] ] — solvet
  2. Vicicitatio: solvet.