Jump to content

solvendam

E Victionario

Discretiva

solvendam dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
solvendam casus accusativus singularis · genus femininum gerundivi solvendus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /solˈwendam/(classice)
Syllabificatio phonetica: sol·ven·dam — morphologica: solv-end-am

Loci

[+/-]
C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

[+/-]

saec. I.

  • exprimitur sucus aqua madefactae, et ipsa minute concisa inspergitur oleri vel betae vel malvae vel salsamento aut cum pulticula coquitur ad alvum vel in febri le<n>iter solvendam. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXVI, cap. 37, [58] — solvendam
  2. Vicicitatio: solvendam.