solutionibus
Appearance
Discretiva
solutionibus dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
solūtiōnibus | casus dativus pluralis | substantivi solūtiō |
solūtiōnibus | casus ablativus pluralis | substantivi solūtiō |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /soluːtiˈoːnibus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: so·lū·ti·ō·ni·bus — morphologica: solution-ibus
Loci
[+/-]C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
[+/-]
- ambo prosunt dysintericis et solutionibus ventris in vino austero ternis digitis flore capto et similiter bis die poto, ulceribus veteribus et ambustis cum cera et per se oris ulceribus. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXIV, cap. 48, [81] — solutionibus
- ↑ Vicicitatio: solutionibus.